Wat is invaliditeitsverlof?

Arbeidsongeschiktheidsverlof verwijst naar een werkplekbeleid dat werknemers in staat stelt om vrij te nemen van hun werk vanwege een tijdelijke of permanente handicap. Het is de bedoeling om mensen te ondersteunen die niet in staat zijn om hun reguliere taken uit te voeren vanwege lichamelijke of geestelijke gezondheidsproblemen. Arbeidsongeschiktheidsverlof kan verschillende vormen aannemen, zoals kortdurend of langdurig arbeidsongeschiktheidsverlof, en het omvat vaak voorzieningen voor zowel betaald als onbetaald verlof.

Arbeidsongeschiktheidsverlof geeft werknemers de nodige tijd en middelen om te herstellen van een blessure, ziekte of handicap. Het dient ook om mensen met een handicap tegemoet te komen, gelijke toegang tot werkgelegenheid te garanderen en discriminatie te voorkomen. Werkgevers hebben over het algemeen specifieke beleidsregels en procedures om verlofaanvragen voor arbeidsongeschiktheid te behandelen, waarbij medische documentatie nodig kan zijn om de arbeidsongeschiktheid te verifiëren en de juiste duur van het verlof te bepalen.

Net als bij werknemerscompensatieis het doel van arbeidsongeschiktheidsverlof om werknemers met een handicap op de een of andere manier te beschermen. 

Hoewel het concept van arbeidsongeschiktheidsverlof wereldwijd bestaat, kunnen de specifieke wet- en regelgeving, het beleid en de voordelen van land tot land aanzienlijk verschillen. Verschillende factoren beïnvloeden deze verschillen, zoals:

Wettelijk kader

Elk land heeft zijn eigen wetten en regels voor arbeidsongeschiktheidsverlof. Sommige landen hebben uitgebreide wetgeving die specifieke rechten en uitkeringen voor gehandicapte werknemers voorschrijft, terwijl andere landen in dit opzicht beperkte of geen wettelijke vereisten hebben.

Duur en subsidiabiliteit

De duur van arbeidsongeschiktheidsverlof en de criteria om ervoor in aanmerking te komen, kunnen sterk verschillen. Sommige landen bieden royaal betaald verlof voor een langere periode. Anderen bieden kortere periodes of alleen onbetaald verlof.

Voordelen en compensatie

Financiële steun tijdens verlof wegens arbeidsongeschiktheid varieert: sommige landen bieden een volledige of gedeeltelijke doorbetaling van het salaris, terwijl andere landen minimale of geen financiële steun bieden. Deze verschillen kunnen ook doorwerken op organisatieniveau; sommige werkgevers kunnen ervoor kiezen om overheidssteun aan te vullen of om werknemers op een andere manier een bepaald bedrag te betalen tijdens hun arbeidsongeschiktheidsverlof.

Documentatie en goedkeuringsproces

Elk land heeft verschillende vereisten voor vereiste medische documentatie, goedkeuringsprocedures en de rol van zorgverleners bij het certificeren van handicaps.

Werkgeverspraktijken

De mate waarin werkgevers vrijwillig in arbeidsongeschiktheidsverlof voorzien en de mate van ondersteuning die ze bieden, kan verschillen afhankelijk van lokale wetten, culturele gebruiken en het beleid van de organisatie.

Gezien deze verschillen moeten werkgevers zich bewust zijn van de specifieke bepalingen voor verlof wegens arbeidsongeschiktheid in hun land. De lokale arbeidswetgeving raadplegen is essentieel om de rechten en voordelen van werknemers en werkgevers bij arbeidsongeschiktheidsverlof te begrijpen. 

Hoewel de specifieke regels en voordelen in verband met arbeidsongeschiktheid van land tot land enorm kunnen verschillen, blijft het overkoepelende doel consistent: ondersteuning en bescherming bieden aan mensen die te maken hebben met gezondheidsgerelateerde uitdagingen op de werkplek. 

Werkgevers en overheden over de hele wereld erkennen hoe belangrijk het is om werknemers met een handicap te beschermen tegen oneerlijke benadeling in hun carrière, door ervoor te zorgen dat ze de kans krijgen om te herstellen en weer aan het werk te gaan wanneer dat mogelijk is.

Het Departement van Economische en Sociale Zaken van de Verenigde Naties biedt op zijn website een uitgebreide lijst van wetten en wetten inzake handicaps over de hele wereld, alfabetisch gerangschikt per land.

De Americans with Disabilities Act, of ADA, geeft rechten aan werknemers in de Verenigde Staten die aanzienlijk beperkt zijn in het uitvoeren van ten minste één belangrijke levensactiviteit vanwege een lichamelijke of geestelijke beperking. De ADA geeft deze werknemers het recht op aanpassingen, zoals veranderingen in het beleid op de werkplek, in de faciliteiten of in de manier waarop de werknemer zijn werk uitvoert. Een van die aanpassingen kan verlof wegens arbeidsongeschiktheidzijn. 

Onder de ADA hangt de hoeveelheid verlof die een gehandicapte werknemer kan opnemen af van de individuele situatie, de baan en de handicap. De wet verplicht werkgevers om verlof toe te kennen onder de ADA als een vorm van redelijke aanpassing, tenzij het de werkgever onnodige problemen zou opleveren.

Arbeidsongeschiktheidsverlof kan betrekking hebben op een breed scala aan lichamelijke en geestelijke gezondheidsproblemen die iemand tijdelijk of permanent kunnen belemmeren in het uitvoeren van zijn werk. Enkele aandoeningen die in aanmerking komen voor arbeidsongeschiktheidsverlof zijn:

• Verwondingen zoals breuken, verstuikingen, traumatisch hersenletsel (TBI) of ander traumatisch letsel

• Chronische of acute ziekten zoals kanker, hartaandoeningen, diabetes of infectieziekten

• Psychische aandoeningen, zoals depressie, angststoornissen, bipolaire stoornis, schizofrenie, enz.

• Langdurige aandoeningen, zoals reumatoïde artritis, multiple sclerose of chronische pijn

• Operaties en medische behandelingen die de persoon tijdelijk invalide of arbeidsongeschikt maken

• Zwangerschapsgerelateerde complicaties of zwangerschapsverlof, in sommige gevallen

• Degeneratieve aandoeningen, zoals de ziekte van Alzheimer, Parkinson of dementie

• Burn-out of ernstige stress die leidt tot geestelijke of lichamelijke gezondheidsproblemen

De specifieke voorwaarden en toelatingscriteria voor arbeidsongeschiktheidsverlof kunnen per land en organisatie verschillen. Normaal gesproken moet medische documentatie de verlofaanvraag ondersteunen om de handicap aan te tonen en de behoefte aan verlof te rechtvaardigen. Werkgevers moeten de plaatselijke arbeidswetgeving raadplegen om inzicht te krijgen in de specifieke voorwaarden waaronder een werknemer in aanmerking komt voor arbeidsongeschiktheidsverlof.