Eenvoudig werknemers beheren in Armenië

Alle werknemers met een 5-daagse werkweek hebben 20 dagen betaald verlof en werknemers met een 6-daagse werkweek hebben recht op 24 dagen. Werknemers in bepaalde categorieën kunnen een verlengd verlof van maximaal 25 werkdagen toegekend krijgen, bijvoorbeeld werknemers waarvan het werk emotioneel, fysiek, intellectueel of professioneel zwaar is. Elke werknemer heeft ook recht op 12 betaalde feestdagen per jaar.

Moeders in Armenië krijgen in de meeste gevallen in totaal 140 dagen zwangerschapsverlof. De werknemer kan 70 dagen voor de uitgerekende datum beginnen met het zwangerschapsverlof en heeft vervolgens na de bevalling nog 70 dagen. Bij geboorten waarbij complicaties optreden, wordt het verlof na de bevalling verlengd tot 85 dagen tot een totaal van 155 dagen. Bij een meerling bedraagt het totale zwangerschapsverlof 180 dagen. Werknemers ontvangen tijdens hun verlof 100% van hun gemiddelde loon, met een bovengrens van vijf keer het minimumloon.

Vaders in Armenië hebben recht op vijf dagen betaald verlof tegen 100% van het gemiddelde salaris. Alle vijf de dagen moeten binnen 30 dagen na de bevalling worden gebruikt. Armenië erkent momenteel geen partnerschappen tussen personen van hetzelfde geslacht. Daarom hebben ouders in relaties van hetzelfde geslacht geen recht op verlof. Bedrijven kunnen ervoor kiezen om hun eigen betaalde vaderschapsverlof aan te bieden.

Nieuwe ouders in Armenië kunnen onbetaald verlof krijgen voor kinderopvang tot het kind één jaar oud is.

Werkgevers bieden betaald ziekteverlof van de tweede tot de vijfde dag. Na de zes dag kan dit worden gedekt door de sociale verzekering.

Werknemers in Armenië die met ziekteverlof gaan vanwege een werkgerelateerde verwonding of ziekte moeten hun reguliere uitkeringen krijgen totdat ze weer fit zijn om aan het werk te gaan. Bij ziektes die geen verband houden met het werk, hebben werknemers die minder dan 120 opeenvolgende dagen ziek zijn (of 140 dagen in het afgelopen jaar) het recht om weer aan het werk te gaan in hun oorspronkelijke functie en salaris, met de voorwaarde dat ze die grenzen niet overschrijden.